Moj tata, akademski slikar, napustion nas je rano. Umro je 1992. godine sa svojih 38 godina. Njegova umetnost je ostala nedovršena, ali ne i nedorečena.
Biografija
Miroslav Miki Đorđević je završio Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu 1980. godine u klasi profesora Stojana Ćelića. Bio je član ULUS-a.
Slobodan Lazarević je 1992. godine objavio monografiju “Kosa vertikala Miroslava Đorđevića”, a o njegovom slikarstvu su pisali i Jovan Despotović, Djordje Kadijević, Bogdan Tirnanić, Balša Rajcević, Njernjer, Schraunjen, Jonas Njille, Ive Šimat Banov, Nina Kudiš, Jadranka Vinterhalter, Jerko Denegri, Zoran Gavrić, Sveta Lukić, Zoran Markuš, itd. Samostalno je izlagao u Beogradu, Obrenovcu, Kragujevcu, Čačku, Nišu, Mostaru, Zagrebu, Somboru i Briselu. Za svoje slikarstvo dobio je 1988. godine nagradu“Beli Andjeo” slikarske kolonije u Mileševi.
Prvi stvaralački krug (1979. - 1982.)
Prvi stvaralački krug obuhvata cikluse: “Umetnost kao izvanredna manipulacija" i “Odredjeno stanje prostora” (1979 - 1982) u kojima se M. Đorđević bavio problemom definisanja forme.
Drugi stvaralački krug (1982.-1988.)
U svom drugom stvaralačkom krugu “Palimpsesti, Bogumilske elegije i Epifanije”, Miroslav Đorđević je stvarao integralne slike čije su kompozicione strukture nastale primenjivanjem pluralističkih sredstava kombinovanja, prožimanja materijala, običaja i ideja.
Ova dela jesu tendeciozno gradjena tako da bez obzira na format slike u sebi sadrže iskustvo od ekspresionizma do konceptualizma. Reč palimpsest u paleografiji označava pergament sa čije je površine u nedostatku materijala za pisanje sastrugan osnovni tekst da bi novi mogao da bude ispisan. Nije li i sa samom umetnošću tako? Kako se život likovnog dela obnavlja ako ne novim plodovima koji u mikrointezitetu svoje negacije sadrže projekte za nove vizije?
Šta je za stvaraoca epifanija ako ne onaj trenutak kada se pred njim otvaraju vrata dubine okeana i kad slikar ne zna da li će ga ophrvati neko sećanje iz detinjstva ili asocijacija skorašnjeg dogadjaja?
Treći stvaralački krug (1989.-1992.)
Treći stvaralački krug obuhvata radove koji nemaju jedinstveni naslov, već je svaka slika za sebe jedna semantička celina, označena sintagmom: Slike -objekti. To su veliki, dramatični objekti, kombinovani materijali, metali i platno.
Moj tata je bio veoma inspirisan mitskim temama i idejama, nalazeći u njima izražajno sredstvo saopštavanja i prikazivanja ljudskog bića kao spoja suprotnosti - fizisa i logosa, strasti i misli. On mitove nije doživljavao niti kao prošlost, niti kao nešto što nam je prethodilo, već kao nešto što je duboko u nama - identitet vlastitog porekla koji se preliva preko granica prostora i vremena ostavljajući opipljivu potrebu za uzajamnošću.
Mitsku priču o Ahilu i kornjači, odnosno problemu Zenonovih aporija, nerešivih teškoća kretanja, on je simbolično transformisao u slici “Ulaz slobodan”. Ulaz jeste slobodan, prepreke nema, ali izostaje onaj duhovno-misaoni napor koji bi omogućio početnu slobodu kretanja, savladavanje niz uzastopnih tačaka koje su označene kao prostor. Slika je izlagana u Salonu muzeja savremene umetnosti u Beogradu 1992.
“Onaj ko razume ima krila” obradjuje mit o Sizifu, i njegovo saznanje o apsurdnost zadatka koje postaje osnovna poluga njegovog savladavanja.
“Arijadnina nit”, "Epikurov vrt", "Zadnja strana gospoda I.H" su dalje slike zasnovane na mitskim ili istorijskim idejama.
Naravno da nije slučajno da ja nosim ime grčke boginje, jedne od devet muza - Talija.
Vreme i prostor u slikama mog tate su za mene tragovi njegove besmrtnosti.
Nas dvoje na izložbi 1992 godine:
Izvori:
Književna reč broj 498/499, oktobar 1997.
Slobodan Lazarević “Kosa vertikala Miroslava Đorđevića”, 1992